NJOHURI KYÇE MBI NAMAZIN E TESEBIHËVE

Sa i përket, mirësisë (vlerës), formës dhe kohës së namazit të tesebihëve, kjo çështje vjen e sqaruar në hadithin përkatës profetik.

Pikërisht në lidhje me këtë çështje, është transmetuar se Profeti (Paqja qoftë mbi të!) i është drejtuar xhaxhait të tij Abas Ibn Abdulmutalibit (Allahu qoftë i kënaqur me të!) me fjalët:

“O Abas, o xhaxhai im, a të të jap, a të të bëj peshqesh, a të të dhuroj, a të të bëj (mësoj); dhjetë tipare (të veçanta) [pra kjo që po të jap shlyen dhjetë tipet e gjynahut që do ceken, ose dhjetë tiparet që po të jap janë dhikri “SUBȞAAN ALL-LLAAHI…” i quajtur kësisoj ngase ai thuhet kryesisht nga 10 herë, përveçse në qëndrimin në këmbë], nëse e vepron këtë Allahu ta falë mëkatin tënd [dhjetë klasifikimet e tij, si vijon:], të parin e tij dhe të fundit [ose fillesën e tij dhe fundin], të hershmin e tij dhe të riun, atë që e ke bërë gabimisht [mangësitë në adhurim që nuk përbëjnë mëkat] dhe atë me dashje, të voglin e tij dhe të madhin², të fshehtin e tij dhe të dukshmin.

Dhjetë tipare: Të falësh katër rekate [me një selam të vetëm dhe në çfarëdo kohe], në çdonjërin rekat të lexosh El-Fatihanë dhe një sure [cilëndo].

Pasi të mbarosh së lexuari [suren Fatiha dhe një sure tjetër] në rekatin e parë, thuaj teksa je në këmbë: “SUBȞAAN ALL-LLAAHI, UEL ȞAMDU LIL-LAAHI, UE LAA ILEEHE IL-LALL-LLAAHU, UELL-LLAAHU EKBER / I Lartmadhëruar (i Lavdëruar dhe i Patëmeta) është Allahu, falënderimi (absolut) i takon Allahut, nuk ka të adhuruar (të meritueshëm) veç Allahut, Allahu është më i Madhi”, pesëmbëdhjetë herë;

pastaj të biesh në ruku dhe [pas fjalëve që thuhen në ruku] të thuash [të njëjtën thënie] teksa je në ruku dhjetë herë;

pastaj ta ngresh kokën tënde nga rukuja dhe [pas fjalëve që thuhen në ngritjen nga rukuja] ta thuash [të njëjtën thënie] dhjetë herë;

pastaj të hidhesh në sexhde dhe [pas fjalëve që thuhen në sexhde] ta thuash [të njëjtën thënie] teksa je në sexhde dhjetë herë;

pastaj ta ngresh kokën tënde nga sexhdja dhe [pas fjalëve që thuhen në ngritjen nga sexhdja] ta thuash dhjetë herë [të njëjtën thënie];

pastaj të hidhesh në sexhde dhe [pas fjalëve që thuhen në sexhde] ta thuash [të njëjtën thënie] teksa je në sexhde dhjetë herë;

pastaj ta ngresh kokën tënde nga sexhdja [e dytë] dhe [në qëndrimin para se të ngrihesh në këmbë] ta thuash dhjetë herë [të njëjtën thënie].

Këto janë shtatëdhjetë e pesë herë në çdo rekat. Kështu të veprosh në të katër rekatet.

Nëse mundesh ta falësh atë [namazin e tesebihëve] në çdo ditë një herë, atëherë fale; nëse nuk e bën [këtë], atëherë fale çdo të xhuma (çdo javë) një herë; nëse nuk e bën [këtë], atëherë fale çdo muaj një herë; nëse nuk e bën [këtë], atëherë fale çdo vit një herë dhe nëse nuk e bën [këtë], atëherë fale në jetën tënde një herë.”³

Kjo falje (shlyerje) referohet në dy çështje madhështore që kanë të bëjnë me këtë namaz,:

Çështja e parë: të qenët e tij prej sojeve të namazit, i cili njihet për ndikimin madhështor që ka në fshirjen e mëkateve;

Çështja e dytë: dhikri i veçantë i tesbihut ardhur në këtë namaz, dhikër i cili është prej: shlyesve të mëkateve, fjalëve më të dashura tek Allahu, mburojë prej Zjarrit, prej veprave të mira të përhershme (EL-BAAǨIJAATU EŠ-ŠAALIȞAATU), me çdonjërin prej këtij tesbihu mbillet një pemë në Xhenet etj.

Nga teksti profetik referent i faljes së namazit të tesebihëve, duket qartë se për faljen e tij nuk është theksuar ndonjë ditë e veçantë apo pjesë e veçantë kohore prej natës apo ditës, porse ky namaz mund të falet kurdo, nën konsideratën se ai është prej namazeve nafile (vullnetare) të pakufizuara në kohë. Ndërkaq, ajo që duhet të kihet parasysh është që të shmanget falja e tij gjatë kohëve të papëlqyeshme të faljes së namazeve nafile (vullnetare).¹⁰

FORMA E NAMAZIT TË TESEBIHËVE